De Zone van Naaste Ontwikkeling
Daar de stichting haar werkzaamheden veel raakvlakken
hebben met de leerpsychologie van Lev Vygotski en het daarop
gebaseerde Ontwikkelingsgericht Onderwijs, zal de stichting diverse
informatieve stukken, uit diverse bronnen of zelf geschreven
publiceren over deze onderwerpen en de daartoe behorende
kernprincipes. De uitgangspunten waar de stichting in geloofd, zijn;
zingeving in de breedste zin des woords en persoonlijke ontwikkeling
in brede de zin. Hierin staan in haar optiek het ontwikkelen van
zichzelf door middel van stimulatie en ontdekking (mogelijk met
behulp van ondersteuning en begeleiding) centraal.
Vaak stapt
de stichting in een latere fase van ontwikkeling in, desondanks
blijken er vaak nog veel mogelijkheden uit de leerpsychologie over te
blijven en hierom wil de stichting informatie met u delen over de
Zone van Naaste Ontwikkeling.
“De zone van naaste
ontwikkeling (ZNO) is het aanspreken van het kind op een niveau dat
net buiten bereik is van wat een kind op eigen kracht kan. Wat een
kind zelfstandig kan, is de actuele ontwikkeling. Waar een kind hulp
bij nodig heeft, is de naaste ontwikkeling. Het gebied ertussen is de
zone van naaste ontwikkeling: activiteiten die het kind nog niet
zelfstandig kan, maar wel wanneer het sociale ondersteuning krijgt
bij de uitvoering ervan.
Als je de zone van naaste
ontwikkeling van een kind aanspreekt, doe je dit door (ondersteund)
aanbod dat net boven het niveau van het kind ligt. Leerkrachten
hebben zo kansen om taal- en handelingsmogelijkheden van kinderen uit
te breiden.
Eenvoudig gezegd komt het hier op neer: het kind
kan al iets, maar een volgende fase van de ontwikkeling dient zich
bijna aan. Bijvoorbeeld: het kind kan de telrij noemen van één tot
tien maar kan nog niet zelfstandig voorwerpen tellen. Door samen
voorwerpen te tellen lukt het wel. Je speelt in op wat het kind kan
en creërt kansen zodat het kind kan oefenen. Zo stimuleer je de zone
van naaste ontwikkeling.
De begrippen zone van naaste
ontwikkeling en actuele ontwikkeling werden voor het eerst gebruikt
door de Russische psycholoog Vygotsky (1896-1934). Hij deed veel
onderrzoek naar de manier waarop kinderen leren. In zijn
ontwikkelingstheorie staat centraal dat kinderen leren door samen met
volwassenen of leeftijdsgenootjes activiteiten te ondernemen.
Volwassenen kunnen ontwikkeling van kinderen stimuleren door hen de
juiste hulp te bieden.“
(Bron: Arja Kerpel,
https://wij-leren.nl/zone-van-naaste-ontwikkeling.php
)
Categorieën: Theorie uit het Werkveld
0 reacties